Kijk,dit is van mij.

Ding 8 auteursrecht.

Dit werk is gelicenseerd onder een Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 3.0 Unported licentie

Want ik voel me vereerd als iemand dit werk van mij wil gebruiken. Als een ander er geld mee wil verdienen heb ik daar geen problemen mee, maar de rechten op dat werk mogen mijn rechten niet blokkeren. Mijn naam hoeft er niet bij, want mijn werk zou ook kunnen verschijnen in een stuk waar ik het absoluut niet mee eens ben.

Voor foto's met personen er in zou je misschien iete verder moeten gaan en bewerken niet toestaan.

Ik vind het werk van de kinderen binnen de basisschool met de bovenstaande licentie voldoende beschermd.

Wanneer kinderen deze manier van licentie toekennen aan je werk leren, worden zich gelijktijdig bewust op wat voor manier ze het werk van een ander gebruiken.

Met betrekking tot het auteursrecht voor methodes voor de basisschool: De methodeleveranciers weten dat het op school efficiënt gebruikt moet worden. Wanneer er geen digibordversie is, moet je onbeperkt kunnen scannen voor de les. Een handleiding kopiëren om thuis aan een voorbereiding te werken is redelijk. Bij een duobaan zou je anders drie handleidingen aan moeten schaffen. Voor kinderen met leerproblemen moet je onbeperkt kunnen kopiëren uit hun boek. Werkboeken kopiëren zou je niet moeten doen.

"Ik weet waar jouw huis woont....."

Ding 7 Veiligheid en Privacy

Iedereen laat sporen na op het internet. Google is dan een prachtig zoekprogramma. Toch is het niet zo simpel als het lijkt. Wanneer je op een naam zoekt, krijg je ook van alles van naamgenoten er doorheen. Wanneer je iemand kent, weet je nog wel wat er bij hoort, maar bij anderen kun je verkeerde beeldvorming krijgen.

Googelen op mijn naam levert mijn Dam tot Dam hardlooptijden van meer dan 10 jaar geleden op, en de informatie uit de schoolgids. Maar ik schijn ook mee te helpen met Dorcas transporten, en dat is toch echt iemand anders.Van de lijst hiernaast gaat alleen de laatste over mij.

Ik heb enkele kinderen uit groep 8 ook zo opgezocht. Uit de resultaten kun je dan hun gegevens halen, maar het blijft beperkt tot wat sportuitslagen en hyves of facebook accounts. Tot mijn genoegen bleken al die kinderen hun accounts goed afgeschermd te hebben.

Voorzichtig zijn en opletten zorgen er duidelijk voor dat de informatie over jezelf beperkt blijft.Het meeste gevaar zit waarschijnlijk in het toenemende gebruik van smartphones, waarmee je nog makkelijker even iets op het net zet.

Ik Hyve, dus ik besta?

Ding 5 Sociale media
De sociale media willen graag dat iedereen laat weten wat ze op dit moment denken, voelen, beleven. Het is gratis, dus in de kleine lettertjes is overal wel wat te vinden over het mogen gebruiken van je informatie voor reclamedoeleinden. Hyves wordt er al erg opdringerig mee.

Persoonlijk vind ik het wel leuk om met familie en echte vrienden via deze media contact te hebben, het meest via Facebook. Mijn profiel sluit ik dan ook zoveel mogelijk af, omdat ik van mening ben dat ons werk en privé hier strikt gescheiden moeten zijn. En zelfs dan nog beperk ik me erg in het plaatsen van informatie.
Waar het gaat om niet persoonlijke dingen, zoals dit Blog, vind ik het juist prettig dat het volledig open is.

Binnen de school zijn misschien wel toepassingen te gebruiken. Maar dan met een profiel waarvan de inhoud alleen bestemd is voor de kinderen. Ik ben wel nieuwsgierig naar praktische voorbeelden.

Je ziet ook veel vaag geklets verschijnen. Oud leerlingen van onze school hebben al 2 verschillende hyves aangemaakt, die nauwelijks nog gebruikt worden. De inhoud ervan beperkt zich tot (gelukkig aardige) algemeenheden.

   

(Wat vergeten ze trouwens snel wat ze in de taallessen geleerd hebben.)

Schade en schande.

Ding 4 over mediawijsheid.
Zo wordt je wijs luidt het spreekwoord. Helaas blijft digitale schande waarschijnlijk levenslang iemand achtervolgen. Het besef daarvan zal heel duidelijk overgebracht moeten worden.

Ik zie twee kanten aan de zaak:
bewust zijn van wat je bekend maakt over jezelf,
en van de manier waarop je reageert naar anderen toe.

Zowel volwassenen als kinderen zijn zich dat nauwelijks bewust. Bekend is hoe het dievengilde gebruik maakt van informatie op bv Facebook. In onze school hebben de kinderen gewerkt met Think.com. Met de groep zijn regelmatig hun reacties besproken. Wat opviel was dat iets door de lezer als heel beledigend werd opgevat, terwijl de schrijver zich echt nog van geen kwaad bewust was.

In deze week van de Mediawijsheid doet onze groep 7 ook mee. Maar eens een keer zo'n project zal niet genoeg zijn om een blijvend bewustzijn te creeëren. De vormgeving van de mediawijsheid binnen de school, zonder er een apart vak van te maken, zal nog veel creativiteit en ook uitbreiding van vaardigheid van ons als leerkracht vragen.

                        Om je gedachten te sturen is de cirkel misschien een bruikbaar hulpmiddel. Toch blijft bij alle communicatie, ook de digitale een erg oud woord nog steeds van kracht: Uit Psalm 34: